بررسی طرح‌واره‌ها و پیوند والدینی در دختران نوجوان با وزن طبیعی، چاق و یا دارای علائم بی‌اشتهایی عصبی

سابقه و هدف: در سالهای اخیر شیوع بی‌اشتهایی عصبی و چاقی در نوجوانان افزایش شگرفی داشته است. هدف مطالعه حاضر تعیین تفاوت طرح‌واره‌ها و پیوند والدینی در سه گروه دختران نوجوان دارای علائم بی‌اشتهایی عصبی، دارای وزن بالا و دارای وزن نرمال بود. مواد و روشها: سه گروه 25 نفره از دختران نوجوان شامل دختران دارای علائم بی‌اشتهایی عصبی (با میانگین سنی 08/16 و میانگین توده بدنی زیر kg/m2 17)، دختران دارای وزن بالا (با میانگین سنی 20/16 و میانگین توده بدنی بالای kg/m227) و دختران دارای وزن طبیعی (با میانگین سنی 17/16 و میانگین توده بدنی kg/m2 24-20) از بین 403 دختر نوجوان به روش خوشه‌ای مرحله‌ای انتخاب شدند. در این تحقیق از 3 پرسشنامه سیاهه علائم اختلال خوردن EDI، فرم کوتاه پرسشنامه طرح‌واره‌های یانگYSQ-SF، و ابزار پیوند والدینی PBI استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار 16SPSS با استفاده از روشهای توصیفی و تحلیلی (همبستگی، رگرسیون و تحلیل واریانس) انجام گرفت. یافته‌ها: دختران نوجوان دارای وزن بالا، درمقایسه با دختران دارای علائم بی‌اشتهایی عصبی و دختران دارای وزن نرمال، گزارش بالاتری از باورهای ناسازگار اولیه به خصوص نوع شرم/ نقص داشتند (01/0>p). دختران دارای علائم بی‌اشتهایی عصبی (میانگین 40/31 و انحراف استاندارد 71/11) و دختران دارای وزن بالا (میانگین31 و انحراف استاندارد 5/13)، نسبت به گروه دارای وزن نرمال (میانگین 40/23 و انحراف استاندارد 36/13)، بیشترین گزارش را از پیوند والدینی ضعیف داشتند (05/0>p). نتیجه‌گیری: بر اساس شواهد حاضر، می‌توان استنباط کرد که مکانیزم‌های شناختی از طریق باورهای ناسازگار اولیه، نقش پیش‌بینی‌کننده مهمی در مسأله چاقی دختران نوجوان دارد. همچنین پارامترهای بین فردی، ممکن است به صورت دریافت مراقبت پایین و بیش‌حمایت‌کنندگی مراقبت‌‌کننده اصلی، در بروز علائم اختلال خوردن و چاقی در نوجوانان مؤثر باشد. بررسی اثر رابطه طرح‌واره‌های اولیه و پیوند والدینی می‌تواند به درک بهتر سبب‌شناسی اختلالهای خوردن کمک کند.